Oranje, autopech en bedbugs!

Hola lieve mensen, dank dank dank voor de leuke reacties op het vorige verhaal. We zijn inmiddels in Argentinië aanbeland. In dit reisverslag staan onze avonturen van de laatste week in Uruguay en de eerste week in Buenos Aires. Veel plezier ermee! :D

Voor de bellers:
1) 0900-0815 (belbazaar: 4,5 cpm) of 0900 50 50 268 (HalloBuitenland 8 cpm)
2) ons nummer: 0054 11 686 995 79
3) aflsuiten met een hekje

Montevideo (03-06 t/m 10-06)
De eerse twee dagen hebben we wat door het oude centrum geslenterd om een beetje te ontdekken waar wat te doen was. Op de avond van de 2e dag hebben we afgesproken met Martin, de oudste zoon van Mercedes die tot z´n elfde in Nederland heeft gewoond. Onder het genot van wat drankjes hebben we in zijn stamkroeg verhalen uitgewisseld en de verschillen tussen Uruguay en Nederland besproken. Ook heeft hij ons op de stadsplattegrond aangewezen waar we leuke marktjes konden vinden en waar we juist beter niet heen konden gaan. Van een local hoor je toch altijd weer andere dingen dan van het toeristenbureau of het hostel. Om 2 uur ´s nachts zijn we in een rechte lijn naar ons hostel gelopen, omdat deze eveneens in het oude centrum ligt en daarmee in een ´mindere´ buurt. Gelukkig is ook in Montevideo ons niets overkomen. Het hostel had als aanbieding 4 nachten voor de prijs van 3. We wilden hier toch al ongeveer een week blijven dus daar hebben we dan ook 2 keer gretig gebruik van gemaakt. Het is hier redelijk koud, maar als de zon schijnt is het nog best goed te doen. Op zondag was het mooi weer dus toen hebben we 2 fietsen gehuurd en zijn we zo´n 12 km over de Rambla langs de kust gefietst. Vervolgens zijn we langs het stadion gefietst om bij een park te belanden. Hier hebben we eerst over de markt gestruind en daarna voor een half uur een waterfiets gehuurd om op het water even verder te trappen. De waterfiets stond op ´t lijstje van vervoersmiddelen die we nog niet hebben gehad in Zuid-Amerika. Naast ´t park staat een permanente kermis en daar hebben we even leuk gespeeld en geschreeuwd in de achtbaan (Martin zei: ¨Niet doen hè? Er is al een paar keer een karretje afgekieperd¨ ) en in een of ander zweefding. Lottes dag kon niet meer stuk. We hebben veel gezien en gedaan, het was een topdag!

Uruguay – Nederland (07-06 t/m 08-06)
Op dinsdagochtend raakten we tijdens het ontbijt aan de praat met Kerwin en Lisa, een Nederlands stel uit Amsterdam. Zij reizen 2 maanden door Zuid-Amerika en waren vanuit Buenos Aires overgekomen naar Montevideo voor de oefenwedstrijd van Oranje. We waren in Uruguay nog niet eerder Nederlanders tegen gekomen, dus dat was wel weer eens leuk, later zouden er nog veel meer Nederlanders in ons hostel neerstrijken. Normaal gesproken gaan we hier zelden samen met andere Nederlanders iets doen. We zijn hier tenslotte niet voor de Nederlanders, maar dit was een heel gezellig stel, dus we zijn samen met hun naar training op dinsdagavond gegaan. Er waren daar een boel andere Nederlanders, maar ook veel pers en veel Uruguayaanse jongentjes die langs de kant “Robben” en “Van Persie” stonden te schreeuwen, want dat zijn hier toch wel de grootste namen. De training stelde weining voor, maar was leuk om een keer mee te maken. ’s Avonds hebben we met Kerwin & Lisa tot diep in de nacht geborreld en de volgende dag zijn we met z’n 4-en naar de wedstrijd gegaan. Er was vanuit de Nederlandse ambasade een ‘oranje-vak’ geregeld, maar de kaarten hiervoor waren bijna 3 keer zo duur als voor een normaal vak. We zijn dus lekker tussen de Uruguayanen gaan zitten op tribuna “Amsterdam”, hoe toevallig is dat!?! Het publiek om ons heen was lekker fanatiek, maar niet agressief. Iedereen was blauw-wit uitgedost en vooral Sander voelde zich prima thuis. In dit stadion, genaamd Centenario, is in 1930 de finale van het eerste WK gespeeld, gewonnen door Uruguay, dus we pakten ook gelijk een stukje geschiedenis mee. Het was slechts een oefenduel, maar Uruaguay zit in de voorbereiding op de Copa America (zeg maar ’t EK van Zuid-Amerika) dus zij namen het duel zeer serieus. Omdat het sowieso een voetbalgek land is en omdat men revanche wilde voor de verloren halve finale op het afgelopen WK zat het onoverdekte stadion, ondanks het ongunstige aanvangstijdstip (15.30 op een werkdag), met zo’n 50.000 toeschouwers goed vol. Het zonnetje scheen er lekker bij en met de 1-1 uitslag konden wij prima leven. Toen we het stadion uitliepen werd er plotseling vanuit alle kanten geschreeuwd “finale, finale!!” en men rende massaal terug het stadion in. Wij zijn nieuwsgierig meegerend en ze bleken nog een strafschoppenserie te gaan nemen omdat een lokale sponsor een beker wilde uitreiken aan de winnaar van dit duel dat was omgedoopt tot de Copa Confraternidad. Vanachter een hek zagen we Uruguay de penaltyreeks met 4-3 winnen, wat door het thuispubliek uitbundig werd gevierd.

Colonia del Sacramento (10-06 t/m 11-06)
Donderdag en vrijdag was Lotte ziek. Omdat Kerwin en Lisa vrijdags door wilden gaan naar het dorpje Colonia del Sacramento besloten we om samen te reizen. We zaten achterin de bus, naast het toilet, waar Lotte binnen een half uur 2 keer te vinden was. De busreis duurde gelukkig maar 2,5 uur en nadat we door ons reisgezelschap op hete chocolademelk en nacho´s (lekkere combi) waren getrakteerd (nog bedankt!) knapte Lotte zichtbaar (en hoorbaar) op en hebben we ´s avonds gezellig met z´n 4-en gekookt, gekaart en uiteraard geborreld. De volgende morgen afscheid genomen van K & L, zij reisden door naar het zuiden van Argentinië. Wij zijn het dorpje gaan verkennen en ontdekten als snel dat er grappige 3-wielers (combinatie tussen een scooter en een auto) werden verhuurd. Met zo´n ´Tango´ zijn we langs de kust gaan skeuren, dat was best ff raar aangezien we in geen maanden auto hadden gereden. Natúúrlijk kwamen we met pech langs de weg te staan. De accu bleek leeg te zijn, maar na een telefoontje werden we keurig opgepikt en kregen een soort golfkarretje mee waarmee we door het dorp hebben gecrossd. Toen we ontdekten dat je voor 60 cent in de vuurtoren mocht hebben we het ding in de parkeerstand gezet en zijn we de trappen opgerend. Van bovenaf hadden we een mooi uitzicht over het pitoreske kustdorpje, dat op de werelderfgoedlijst van Unesco staat. Pas toen we beneden kwamen ontdekten we dat we in ons enthousiasme onze dagrugzak met o.a. paspoorten, creditcard, bankpas, laptop en net aangeschafte boottickets naar Buenos Aires voor het grijpen hadden laten liggen in de laadbak. Godzijdank lag hij er nog in, wat geheel pastte in het beeld dat we van dit gemoedelijke dorpje hadden. De stempelprocedure bij de ´migracion´ verliep zonder problemen en na een boottocht van een uur zetten we voet aan Argentijnse wal.

Nu de rondreis door Uruguay er opzit weten we dat dit niet helemaal ons land is. Misschien komt dit doordat het nu laagseizoen is, misschien omdat er niet heel veel te doen is, of misschien wel omdat het platteland ons ergens aan Nederland deed denken. Toch hadden het dit land niet willen missen!

Ff op een rijtje wat we allemaal hebben gezien, gedaan en meegemaakt in Uruguay:

• Punta del Diablo
- Uitgewaaid

• Outback route
- De dorpjes Chuy, Treinta y Tres, Melo en Tacuarembo bezocht

• Salto
- Warmwaterbronnen ´Termas del Dayman´ bezocht

• Mercedes
- Wandelingen gemaakt

• Florida
- Familie Filippini bezocht
- Rondleiding door een ziekenhuis
- Boerderij bezocht

• Montevideo
- Fietsen gehuurd
- Waterfiets gehuurd
- Naar de kermis geweest
- Trainging van het Nederlands elftal bijgewoond
- Wedstrijd Uruguay – Nederland bezocht
- Geborreld met Kerwin en Lisa

• Colonia del Sacramento
- Een tango gehuurd en door het dorpje rondgereden
- Vuurtoren beklommen

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
En dan nu...... ARGENTINA!!!

De naam van dit land is afgeleid van het Latijnse woord argentum wat ‘zilver’ betekent. Later bleek die naam niet geheel gepast, omdat het zilver vooral in Bolivia en Peru te vinden was. Het land is grofweg 65 keer zo groot als Nederland en is daarmee het achtste land ter wereld qua grootte. Er wonen bijna 41 miljoen mensen, waarvan meer dan 12 miljoen in de provincie/stad Buenos Aires.

Buenos Aires (11-06 t/m heden)
Rondrazend verkeer, drukke winkelstraten, prachtige oude gebouwen, parken en pleinen, duizenden restaurantjes en barretjes, nieuwsgierige toeristen en een bruisend nachtleven. Je raakt niet uitgekeken in Buenos Aires! De stad slaapt nooit en wij vinden het er geweldig. We hebben de afgelopen 1,5 week rondgesjokt over marktjes en pleinen en een aantal ´hotspots´ van de stad bekeken. Zo hebben we Plaza de Mayo gezien, waar de ‘Dwaze moeders’ bijna 30 jaar lang wekelijks hebben geprotesteerd tegen de regering die geen opheldering wilde geven over de 30.000 mannen die tijdens de militaire junta (bewind) zijn ‘verdwenen’. Bij dit plein is ook het beroemde balkon te vinden waar Evita Perón toespraken hield. Daarnaast hebben we de kleurrijke arbeiderswijk ‘La Boca’ en de plaatselijke dierentuin bezocht. Ook hebben we een dag fietsen gehuurd en zijn we door de parken bij de duurdere wijk Palermo gefietst. We hebben nog lang niet alles gezien, maar dat komt nog wel.

Bijna-dood-ervaring
Toen we op zaterdag buiten liepen werd op een van de drukke straten een fietser door een taxi geschept. We verstijfden en onze gedachten gingen terug naar het dodelijke ongeluk in Bolivia, daarna renden we naar de bloedende jongen toe, riepen in ons beste Spaans naar omstanders dat ze 911 moesten bellen en probeerden de jongen, die godzijdank nog ademde, gerust te stellen (al hadden we zelf geen flauw idee of het wel goed ging komen). De ambulance was er binnen een paar minuten, waarin de jongen met een nekbrace werd afgevoerd. Voor ons was het weer een heftige waarschuwing om extra goed op te letten in het verkeer!

Goed of goedkoop?
Op de voor reizigers populaire website van ´Hostelbookers´ zijn wereldwijd hostels te vinden. Je kunt foto´s bekijken, reacties van andere reizigers lezen en selecteren op prijs, dus wij maken hier met ons lage budget dan ook meestal gretig gebruik van. In Buenos Aires zijn we erachter gekomen wáárom sommige hostels zo spotgoedkoop zijn... De eerste 2 nachten hebben we doorgebracht in een centraal gelegen hostel aan de drukke 6-baans ´9 de julio´. De taxichauffeur die ons afzette (letterlijk en figuurlijk) waarschuwde ons om vooral níet rechtsaf te slaan vanuit het hostel, omdat de kans dan groot was dat we overvallen werden door kinderen. We hebben onze backpacks in de halve meter ruimte tussen de stapelbedden in de slaapzaal gepropt, gekookt en daarna hebben we geprobeerd te slapen, wat vrij lastig was aangezien een dun glazen deurtje de slaapzaal scheidde met de chillroom, waar de muziek tot diep in de nacht uit de speakers galmde. De volgende morgen ontbeten we met een puddingbroodje en een kop lauwe thee. ´s Middags keken we raar op toen alle bedden in de slaapzaal werden verschoond en er werd schoongemaakt. Normaal gesproken worden de bedden pas verschoond na vertrek. Goeie service dus! Iets minder leuk vonden we het feit dat de schoonmaakster al onze spullen verplaatst had met het resultaat dat onze spullen op het bed van de buurvrouw lagen en hun spullen ín onze tassen zaten. Ook was Lottes plastic zak met was dichtgeknoopt en bij het vuilnis gezet, die we na een half uur zoeken gelukkig terugvonden. Als klapper op de vuurpijl bleek dat de bedden niet zomaar verschoond waren, maar omdat onze buurvrouw last had van bedbugs, de beruchte bedwantsen die in een matras leven... We hadden al betaald voor een tweede nacht, maar toen Sander de volgende ochtend ook wakker werd met rode, jeukende bultjes zijn we, zonder ontbijt, want alles was al op, vertrokken naar een ander, iets duurder hostel waar we nu ruim een week helemaal gelukkig zijn. We weten nu in ieder geval dat we liever een euro meer betalen voor een beestjes-vrij bed en een goed ontbijt.

En nu verder...
Er komen leuke tijden aan voor ons, want zondag 26 juni komen Jos & Gemmie (Sanders ouders) ons opzoeken. Samen met hun zullen we 2 weken door het noorden van Argentinië reizen. Daarvan volgt uiteraard een uitgebreid verslag. Op de dag dat zij terugvliegen komen Gijs & Marle (Lottes broertje en zusje) bijna 3 weken langs en met hun gaan we zowel het noorden als een deel van het zuiden van Argentinië bekijken. Tenslotte vieren Myrthe & Paul (vrieden van Lotte) ook hun vakantie in Argentinië, dus met hen gaan we ook nog ergens meeten. Drukke weken voor de boeg, maar we kijken er enorm naar uit om hen weer te zien en niet alleen omdat ze lekkere dingen uit NL voor ons meenemen ;-)

Wist-je-dat...
• Uruguayanen wiskey-drinkers zijn?
• er op bruiloften daarom meestal geen bier geschonken wordt?
• het Lotte is gelukt om af te dingen bij de McDonalds?
• in Uruguay en Argentinië op straat verse suikerpinda’s worden gemaakt?
• Uruguay en Argentinië beiden al 14 keer kampioen van Zuid-Amerika zijn geworden?
• het tv-programma ‘Wipe-out’ in Buenos Aires wordt opgenomen?
• er in een bar bier alleen per literfles verkocht wordt?
• er in Buenos Aires professionele ‘hondenuitlaters’ zijn?
• de metro in Buenos Aires omgerekend nog geen €0,20 kost?
• je in Buenos Aires wordt doodgegooid met Tango-souvenirs en –shows?
• de nieuwste foto’s te vinden zijn via http://www.mijnalbum.nl/Album=UW6CLSLJ ? (knipfen und plekken bitte!)