Bedankt allemaal!

Lieve familie, vrienden, collega’s,

De feestjes zitten er op. Hoe dichterbij de dag van vertrek komt, hoe meer we ons realiseren wie en wat we allemaal zullen gaan missen. Dat is er dankzij de afscheidsborrels niet minder op geworden, integendeel, we beseffen nu nog meer dat we het 2 jaar zonder jullie zullen moeten stellen. Wij willen jullie in ieder geval laten weten dat we het onmeunig leuk, gezellig en emotioneel vonden. Het was spannend, maar toch ook fijn. We laten ons niet kennen, we gaan gewoon maar door. Nee, ff serieus. Het is hartverwarmend om te realiseren dat we zo veel mensen om ons heen hebben die om ons geven. We hebben kaarten met liefdevolle teksten en veel creatieve cadeaus gekregen, al zaten er ook een aantal dubieuze tussen trouwens… En ook de rijkelijk gevulde enveloppen komen goed van pas. (Toch fijn zo’n gesponsorde vakantie van 2 jaar)

Iedereen enorm bedankt voor zijn of haar aanwezigheid, wij hebben er van genoten!

Nog ff terugkomend op het vorige verhaal over de vliegtickets: Nadat we wederom 5 weken niets van De Vliegfabriek hadden vernomen hebben we zelf maar weer contact opgenomen. Althans dat hebben we geprobeerd. Als je ze belt krijg je een extreem vrolijke computer-mevrouw die je verwelkomt met de tekst: “Fijn dat u ons opbelt”. Nou ik wilde eigenlijk liever mailen, maar daarop krijg ik al weken geen reactie, maar leuk dat jullie blij zijn als we bellen. Dat fijn dat verandert echter al vrij snel in niet-zo-fijn, doordat de medeling “U staat vooraan in de wachtrij” wordt ge-re-mixed met Franks Sintra’s ‘Fly me to the moon’ en vervolgens blijft hangen als een stoffige langspeelplaat. Als vervolgens de lijn ook nog begint te kraken verandert niet-zo-fijn in verschrikkelijk irritant, zelfs zo irritant dat je er knettergek van wordt en na 30 minuten à la Youp van het Hek, rood aangelopen en met het stoom uit je oren de verbinding zelf maar verbreekt.

Een week later, nadat we opnieuw geen reactie op e-mails hadden gekregen toch maar weer gebeld. Gelukkig werd er dit keer binnen 5 minuten opgenomen en werden de aangepaste tickets alsnog per e-mail verzonden. We vliegen definitief via Paraguay en de eventuele retourreis zal via Madrid en Londen verlopen. Indien we een compensatie willen voor het feit dat we nu op een ander vliegveld in Bolivia landen moeten we een klacht indienen bij de vliegtuigmaatschappij (TAM Airlines), maar waarschijnlijk zullen we onszelf die moeite besparen. Het belangrijkste is dat we de tickets hebben, dus we houden het maar op eind goed, al goed!

PS. Voor de mensen die nog niet automatisch een berichtje in hun mailbox krijgen als wij weer een verhaaltje op deze woarbunnie.noe site hebben gezet: je kan aan de linkerkant bij "Blijf op de hoogte" je e-mailadres invullen en je aanmelden.