Bloed , zweet en sputterpoep

Inderdaad, we hebben alweer van alles meegemaakt en we gaan het uiteraard allemaal met jullie delen! Hou je vast, dit is een lange! (sorry)
(Even tussen haakjes: we krijgen vragen van mensen waar de foto´s te vinden zijn. Deze mensen moeten natuurlijk het héééle verhaal tot het einde lezen, want de link naar de foto´s staat onderaan bij de wist-je-dat-jes!)

Samaipata (10-01 t/m 13-01)
Maandag hebben we in Santa Cruz 2 kaartjes gekocht voor een taxi-busje naar het dorpje Samaipata. Omdat de taxi pas vertrekt als hij vol zit, en wij de eerste 2 passagiers waren, moesten we nog een tijdje wachten. We zaten lekker in de schaduw te wachten langs een drukke weg toen we opeens een harde, doffe knal hoorden. Toen we keken waar die vandaan kwam, bleek een jongen van onze leeftijd geraakt te zijn door een lijnbus en lag midden op straat, omdat de bus raar, maar waar, gewoon door reed, waren wij waren er als eerste bij, maar omdat we het alarmnummer zo snel niet wisten en omdat we geen flauw idee hadden waar we ergens waren konden we niets doen. Gelukkig waren er al snel andere ramptoeristen bij die een ambulance gebeld hebben. Helaas was het hier al te laat voor; de jongen bloedde hevig uit zijn neus en mond en dit vloeide over de iet wat hellende straat. De jongen was op slag dood. We hadden beiden nog nooit eerder een ongeluk zien gebeuren en het was dan ook erg raar en schokkend om zoiets van zo dichtbij mee te maken.

Even later was het busje vol en konden we vertrekken naar Samaipata. Na een mooie rit van zo´n 2.5 uur bergopwaards kwamen we aan in het pitoreske, schattige dorpje in de bergen. De temperatuur was er goddelijk, aangezien het er een stuk koeler was dan in het belachelijk hete Santa Cruz. We hebben een hostel geboekt (een hok waar nog net een bed in past), een pannekoek gegeten op het plein en het dorpje een beetje verkend. Natúúrlijk staat er in het hele dorp geen pinautomaat, waar wij natúúrlijk wel vanuit waren gegaan toen we nog in Santa Cruz waren, dus het bleek dat we niet genoeg geld bij ons hadden om onze gemaakte plannen waar te maken. Zelfs nadat we onze verstopte dollars omgewisseld hadden (dat kon dan gelukkig weer wel), hadden we nog niet genoeg om de jungletocht te maken die we van plan waren. Helaas pindakaas!

De volgende dag hebben we El Fuerte (incaruïnes) bekeken. Deze lagen zo´n 9 km bergopwaards van het dorpje en sportief dat we zijn (!) hadden we besloten om hier lopend naar toe te gaan. Amigo, een blije viervoeter uit het dorp, is gezellig met ons meegelopen.
Moe, bezweet, verbrand en met zere voeten kwamen we aan bij de ingang van El Fuerte en hebben een wandeling van 2 km gemaakt (echte diehards he!) om de ruïnes te bezichtigen. Deze ruïnes dateren rond 800 na Christus en bestaan uit een stuk berg dat door de inca´s is gegrafeerd met religieuze symbolen. Daarnaast zijn er overblijfselen van hun huizen. Indrukwekkend om te zien! (zie de foto´s).

Helaas was Sander een beetje ziekjes en kwam het water dat hij dronk er in dezelfde vorm weer uitlopen (we zullen jullie de details besparen, verderop in het verslag komt dat nog wel terug...) en ook de volgende dag was hij nogal ´schijterig´, dus achteraf was het maar goed dat we de jungletocht niet gemaakt hebben. Sander heeft die dag vriendschap gesloten met de plaatselijke baño (wc) en Lotte heeft ondertussen 2 boeken uitgelezen. De volgende dag een taxi-busje teruggepakt naar Santa Cruz. Onderweg moesten we nog een aantal keren stoppen, omdat er die nacht modder en rotsen naar beneden waren gevallen door de regen, waardoor de weg geblokkeerd was.

Santa Cruz (13-01 t/m 14-01)
Vrijdags was het weer goed warm in Santa Cruz en zijn we naar Aqualand (waterpretpark) gegaan. Hier hebben we heel lief samen gespeeld :). ´s Avonds nog ff geskypt met het thuisfront omdat Marle (Lotte´s zusje) jarig was en om 20.30 uur de nachtbus gepakt naar Trinidad, een stadje in het Amazonegebied. Nu ervaren mensen dingen altijd op hun eigen manier.. Neem nou deze busreis. Lotte is heerlijk ingedommeld in haar luie stoel en werd zo´n 8.5 uur later, toen we aankwamen in Trinidad, weer wakker. Bij Sander verliep het allemaal iets anders. Hier een (nu wel) gedetailleerde beschrijving van hoe Sander de busreis ervaren heeft! Verschil moet er zijn...

Poep (nacht van 14-01 op 15-01)
(Let op: deze tekst is niet geschikt voor mensen met een zwakke maag of een afkeer van poep)
Vanaf zondag 9 januari ben ik een week aan de diarree geweest, en goed ook. De wc-rollen waren niet aan te slepen. Nu is het niet voor het eerst dat ik hier diarree heb, maar dit keer was het wel heel extreem. Geen idee waardoor het kwam, maar iets zorgde ervoor dat mijn buik continu borrelde. Er werden gigantische gasbellen geproduceerd die er de hele dag aan alle kanten uit kwamen. Toen het vrijdag wat beter leek te gaan, besloten we de nachtbus naar Trinidad te pakken, een rit van zo´n 8,5 uur. Verkeerde beslissing. De weg was weliswaar volledig geasfalteerd, maar zat vol met gaten en kuilen. Nu is het gelukkig zo dat bij de touringbussen hier de ramen open kunnen en ik dus wat frisse lucht kreeg en af en toe uit het raam kon overgeven. Dolblij was ik met de plas(lees: poep)pauzes, al waren deze zo kort, dat bij het terugrennen naar de bus er zich direct een nieuwe lading meldde... De laatste van de 3 pauzes was ook wat onfortuinlijk (zacht uigedrukt). Doordat het donker was tond ik eerst tot m´n enkels in de modder om vervolgens op een droge plek binnen 1 minuut door zo´n 40 muggen te worden gestoken. 40? Ja 40! Lotte heeft de muggenbulten geteld. 1 op m´n voorhoofd, 1 op m´n wang, 4 op m´n hand, 6 op m´n arm, 11 op m´n been en 15 op m´n bil (zie foto) en ja, zelfs 2 op m´n voorbibs (sorry, geen foto!). De anti-bioticakuur tegen diarree die Lotte heeft gehaald werkte prima. Na het eerste tablet was het afgelopen met de borrelende buik, al zal dat misschien toeval zijn geweest....

Trinidad (15-01 t/m 19-01)
In Trinidad aangekomen hebben we het eerste beste hostel dat we zagen (die een privé-badkamer had) genomen en besloten hier te blijven tot Sander weer harde poep had. Godzijdank was er een ventilator op onze kamer waar we 4 dagen onder hebben liggen tv kijken, kaarten, monopoly spelen (nog bedankt voor deze reisspelletjes!) en uitzieken. Naar buiten gaan was niet echt een optie vanwege de enorme hitte. Wel hebben we ons alle avonden naar het centrum gewaagd om te eten, waarvan 3 x bij de mexicaan.
Trinidad is een heel gezellig stadje. Iedereen rijdt rond op scooters en motoren en wij hebben dan ook dankbaar gebruik gemaakt van de moto-taxi´s! Omdat we natuurlijk niet konden achterblijven hebben we dinsdag zelf ook een scooter/schakelbrommer gehuurd. €1.30 per uur, lachtertje! (Muhaha..) Nadat er in 4 dagen geen druppel is gevallen, begon het natuurlijk te plensen toen wij op de scooter zaten te racen... Om ons een klein beetje aan de planning te houden hebben we besloten om de jungletocht die we hier wilden gaan maken te skippen, en door te gaan naar Rurrenabaque, een gebied wat nog weer verder in het Amazonegebied ligt. Hier willen we dan ein-de-lijk de bushbush in!

Rurrenabaque: de busrit...(19-01 t/m 20-01)
De busreis van Trinidad naar Rurrenabaque is zeker noemenswaardig. De reistijd is volgens de maatschappij 10 uur, volgens onze reisgids is het echter zo´n 12 uur, tijdens het droge seizoen. De bus zag er van de buitenkant wat gammel uit omdat hij met plakband en touw aan elkaar hing. De ritprijs was met zo´n € 13,50 p.p. aan de dure kant ten op zichte van vergelijkbare afstanden. We hadden echter geen alternatief en later begrepen waarom dit zo duur was. Bijna op tijd vertrokken we om na een uur bij de 1e van de 2 houten veerpondjes aan te komen. De bus en ook wij bereikten hierop wonderwel droog de overkant. Niet veel later stonden we echter samen met nog een aantal voertuigen vast. De hele reis gaat over een zandpad, dat tijdens het regenseizoen in een modderpad verandert. De mannen mochten de bus uit om deze uit de berm te duwen. Kon Sander mooi help´n drukk´n! Na zo´n 2 uur ploeteren konden we verder om even later opnieuw stil te staan om een lekke band te verwisselen. Overigens verkocht gedurende de hele reis een medepassagier schepijs uit een koelbox, waar we de zoveelste keer dat hij langs kwam toch maar gebruik van hebben gemaakt. Na zo´n 10 uur kwamen we in een dorpje waar we na een uur wachten moesten overstappen op een minibusje die ons de laatste 5 uur over een hobbelweg naar onze eindbestemming vervoerde, maar niet voordat we nog een verplichte dinerpauze van een uur hadden genomen en opnieuw een lekke band mochten verwisselen. Om 2.30 ´s nachts kwamen we na 17 uur aan in het mooie, maar slapende Rurre. De Trotter heeft gewonnen, die zat er maar 5 uur naast...
We hebben het eerste beste (dure) hotel genomen dat we konden vinden en zijn gaan slapen. Ondanks dat het al halverwege de nacht was viel over de prijs niet te onderhandelen, wel kregen we 2 uur extra tijd om uit te checken, dus we zijn opgestaan voor het inbegrepen ontbijt (we blijven toch Hollanders he) om daarna we weer verder te gaan slapen. Vervolgens hebben we het dorpje een beetje verkend en een goedkoper hostel gezocht. Rurreabaque (ook wel Rurre) ligt aan de oever van de rivier Beni en tegen de meeste noordelijke bergen van de Andes aan. Er rijden motoren in plaats van auto´s en overal zijn gezellige restaurantjes en barretjes te vinden. ´s Avonds is er muziek op straat en zijn de winkeltjes open. Ons hostel is erg mooi. We sliepen in een hutje van hout en bamboe en kijken uit over de brede rivier, de bergen en de jungle.

Serere: jungle (21-01 t/m 24-01)
Bij een van de vele touroperators hebben we een 4-daagse jungletour geboekt. We hebben eerst nog een zak kleding gekocht (3 blousen en 2 lange broeken voor € 14.-) en zijn vrijdagochtend in een bootje vertrokken naar Serere, een beschermd gebied in de Amazone. Over de achtergrond van dit gebied kunnen we een heleboel vertellen, maar als je er meer over wilt weten kun je kijken op www.ecobolivia.org/es , engelstalig aanklikken en dan bovenaan naar ´Serere sanctuary´ of ´photogalary´ gaan.
Na 2.5 uur varen en een half uur lopen kwamen we aan bij ´the big house´, een grote houten hut middenin de jungle aan de rand van een meer. Er staan tafels en stoelen, er is een keuken en een grote chill-ruimte met hangmatten en kussens, geheel gemaakt van jungle materiaal.

We sliepen in een lodge, een hutje van hout en bamboe op palen, ongeveer 10 minuten lopen vanaf the big house. Er was wel stromend (koud) water maar geen electriciteit, dus na 19.00 uur ´s avonds werden er kaarsen aangestoken om licht te krijgen, how romantic! Overdags hebben we (heel verrassend) veel door de jungle gelopen en gekano´t in boomstammetjes over de 5 meren die rondom the big house liggen. We waren samen met een Duits/Pools stel. Choco, onze gids, liep voorop met z´n kapmes en wij volgden braaf, net als een grote zwerm muggen. We hebben ontzettend veel gezien onderweg: supergrote bomen van meer dan 300 jaar oud, verschillende planten, gekleurde vlinders, papegaaien en heel veel andere mooie vogels, capibara´s (grote cavia-dingen), zwijntjes, een hert, een luiaard, heel veel nieuwsgierige aapjes, krokodillen, hele grote tarantula´s, schildpadden,allerlei rare insecten en... MUGGEN. Miljóenen! We werden er echt knettergek van! Volledig ingesmeerd met anti-muggenspul, lange broek en lange mouwen maar het maakt allemaal geen klap uit; die *@$/$-beesten steken gewoon doodleuk door je kleding heen. In de jungle is het al moeilijk om dieren te zien, om ze te fotograferen is nog moeilijker en om stil te gaan staan om een foto te maken is helemaal onmogelijk, aangezien er dan gelijk 30 muggen op je gezicht zitten. Uiteraard hebben we wel ons best gedaan voor jullie! :)
Verder hebben we cacao geproefd van de cacaoboom, papaja´s gegeten (dat bunt van die vrucht´n) en Sander heeft levende termieten gegeten! Ook is alles in de jungle groter: grotere wespen en andere insecten, grote slakken en we hebben een pad gezien die zo groot was als een chihuawa (echt waar!!). Ook in het donker zit de jungle vol geluiden in lichtjes. ´s Avonds op het meer onder een prachtige sterrenhemel vlogen er honderden vleermuizen over onze hoofden, was de lucht verlicht door de fireflies en zagen we de rood opgloeiende krokodillenoogjes die ons nastaarden.

In het regenwoud, de naam zegt het al, valt regen. Veel regen! En daar wordt je nat van! Het ene moment schijnt de zon lekker, en in no time valt het met bakken uit de lucht en ook de regendruppels zijn groter. Natuurlijk gebeurde dit ook toen we lekker met z´n tweeën op het meer lagen te dobberen... Omdat het de derde dag ´s middags ook regende zijn we in the big house gebleven en hebben we sierraden gemaakt van noten uit de natuur. We hebben een ketting gemaakt van een mini kokosnoot en ringen van de pitten van papaja´s. (Check de foto´s, alleen het touw van de ketting is niet natuurlijk, de rest is allemaal in de bushbuh gevonden!) Leuke souvenirs! De laatste dag hebben we op piranha´s gevist. Het Duitse stel was al vertrokken dus we waren met z´n drieën. Geen hengel, maar slechts een visdraad met een haakje, een stukje rauw vlees eraan en daar lagen we in ons bootje te wachten. Choco heeft 7 ´gevaarlijke´ piranha´s gevangen met superscherpe tandjes. Sander heeft er ééntje gevangen, en Lotte... die heeft een schattig klein sardientje gevangen. Verschil moet er zijn hé?
Terug in the big house werden de piranha´s schoongemaakt (Sander heeft z´n eigen vissie ontleedt) en voor lunch hebben we piranha gegeten! En da smaakte best wa goed!! Tegen de middag zijn we weer teruggevaren naar Rurre. Ondanks de vele muggenbulten (godzijdank heerst er hier geen malaria), de regen en de best wel prijzige tour vonden we het echt een supergave ervaring!

Terug in Rurre hebben we onze stinkende kleding naar de ´lavanderia´ gebracht, gedoucht en gelijk onze volgende trip alweer geboekt naar de Pampas. Dit is een hele grote vlakte in de Amazone waar ook weer vele dieren te spotten zijn, zoals krokodillen, anaconda´s en roze dolfijnen. Morgen vertrekken we met een 4x4 jeep voor een 3-daagse tour naar dit gebied, maar vandaag gaan we eerst Sanders 29e verjaardag vieren! HAPPY BIRTHDAY too Sander, happy birthday toooo Sander! We gaan even skypen met het thuisfront vanmiddag, vanavond gaan we lekker uit eten en proosten met een cocktailtje op het feit dat Sander nu bijna 30 is...

Wist-je-dat...
• wij ook weer reacties op júllie reacties geven?
• je dus gerust een paar dagen later nog eens op de site kan kijken?
• je in Trinidad ¨leuke¨ kettinkjes kunt kopen met hakenkruizen erop?
• we tijdens de Inca-route een hele zwerm groene papegaaien hebben gezien?
• we bij de Mexicaan alle keren heerlijke chili con carne hebben gegeten?
• het eten tijdens de jungletour superlekker en superveel was?
• muggen killen geen zin heeft als je in de jungle bent?
• Sander dit niet wist? ;-)
• we allebei onze eerste vis ooit hebben gevangen?
• we elke avond een chocolaatje op ons kussen vonden in ons lodge?
• de nieuwste foto´s te vinden zijn op www.mijnalbum.nl/Album=P4N8MPXI (Yep, weer kopiëren en plakken!)