Nog één keer spelen in de jungle!

Hoi hoi, ja de laatste week is aangebroken en het aftellen is nu echt begonnen. Hier ons een-na-laatste verslag.

Paramaribo (09-02 t/m 10-03)
Wat doe je als je een paar weken in een stad bent waar je na een paar dagen alles al hebt gezien. Dan moet je creatief zijn… We hebben veel op internet gezeten om alvast naar werk en een auto te zoeken. Verder hebben we de nodige borrels gedronken en veel typische Surinaamse dingen geproefd, zoals o.a. roti, pompelmoes (een grote grapefruit), kattenhaar (ook fruitachtig) en broodje pom (rundvlees). Daarnaast hebben we een bezoekje gebracht aan de vlindertuin.

Neotropical Butterfly Park (24-02)
Dit park ligt bij Lelydorp, op een uurtje rijden vanaf Paramaribo. Hier worden ongeveer 20 inheemse soorten vlinders gekweekt. Geweldig om rond te lopen tussen het gefladder van oranje, rode, gele en blauwe vlinders! We hebben een rondleiding gekregen door de kwekerij waarbij het proces van eitje tot vlinder werd uitgelegd. Als de rupsjes aan het verpoppen zijn worden ze aan een houten rek naast elkaar gehangen en vastgezet met secondelijm of speldjes, zodat ze kunnen uitkomen en de natte vleugels kunnen uitlekken boven een krant. Puur natuur! Maar wel een grappig gezicht. Check zelf de foto's maar :) Naast vlinders worden er ook schildpadjes en slangen gekweekt. Toevallig waren een tijdje terug een heleboel schildpadeieren uitgekomen en mochten we de babyschildpadjes vasthouden. Ze lijken heel schattig, maar niets is minder waar. Sander liet er bijna een uit z'n handen vallen omdat hij werd gebeten door zo'n klein deugnietje! :D

Het binnenland (03-03 t/m 06-03)
In Paramaribo zijn er diverse tourbureaus die tours aanbieden naar de jungle van Suriname. Om het wat avontuurlijker te maken en ook om geld te besparen, besloten wij het eens op eigen houtje te proberen. We zijn eerst met de bus naar Atjoni gegaan. Dit dorpje ligt iets rechts van het midden van het land, net onder het Brokopondomeer en is het laatste plaatsje waar je met de bus kan komen. Hier houdt de weg letterlijk op bij de Boven Suriname Rivier. Vanuit hier zijn we met een bootje (lees: houten kano met buitenboordmotor) verder naar het zuiden gegaan, stroomopwaards.. Na ongeveer 1,5 uur varen kwamen we aan bij Menimi, wat ‘herinner mij’ betekent in het Sranan-tong, de voertaal van Suriname. Hier zijn we 2 nachten gebleven. Het is erg mooi aangelegd. Aan de rivier, helemaal tussen het groen. Er stonden zo’n 10 slaaphutjes waar net een 2-persoons bed in past, een hut met een keuken, waar we zelf ons vegetarische maaltijden in hebben bereid. Overal stonden palmbomen en bankjes, erg chill allemaal! De eigenaar heet Mandje (haha) en hij woont daar met zijn vrouw en kinderen. Als je wordt gevraagd hoeveel kinderen je wil, dan zeg je wel eens voor de gein; 'een heel voetbalelftal'. Nou Mandje heeft dus 2 complete elftallen plus een scheidsrechter bij elkaar gefokt. Niet allemaal bij dezelfde vrouw, maar dat is hier heel normaal.

Maar goed, hij was erg aardig en heeft ons ff rondgeleid. Er was ook nog een Nederlands stel van rond de 60 uit de buurt van Utrecht, verder waren er geen andere toeristen. Dat stel was erg aardig. We hebben ’s avonds met hen buiten gezeten en over onze, en hun avonturen gekletst. Zij hebben toen ze 30 waren een jaar met een auto rondgereisd en zijn toen via Iran en Afghanistan naar Azië gereden. Wat een helden! Zij gingen de volgende dag weer weg en toen hebben wij een dorpswandeling gemaakt door 2 nabijgelegen dorpjes. Met een gids (een zoontje van Mandje) zijn we er met een bootje heen gevaren. Het is echt allemaal heel primitief. Hutjes van hout en van riet. Veel mensen lopen op blote voeten en sommige vrouwen zonder bovenkleding. Ze wassen zich in de rivier, doen daar de (af)was ook in en drinken zelfs dat bruine water. We mochten eigenlijk geen fotos maken van die mensen, of we moesten betalen, maar stiekem hebben we wel wat kiekjes geschoten. We voelden ons niet heel erg welkom in de dorpen trouwens. Wij groetten iedereen vriendelijk, maar de meesten keken ons chaggie aan en zeiden niks terug. Nja!!

’s Middags hebben we zelf een wandeling door de jungle gemaakt met z’n tweeën, maar we hebben geen dieren gezien. Aansluitend ff in de rivier gezwommen om af te koelen. Dat was erg leuk omdat er een vrij sterke stroming staat. Als je aan de ene kant van het ‘kamp’ in het water gaat wordt je dus vanzelf naar de andere kant meegevoerd. Daarna heeft Sander nog een potje gevoetbald met zo’n 10 zonen van Mandje. Ze zijn allemaal pikzwart en Sander kon zijn teamgenoten herkennen aan de shirtjes, maar toen het begon te regenen (en het voetballen gewoon doorging) gingen de shirtjes en broeken uit dus had Sander een beetje moeilijk om z’n teamgenoten uit elkaar te houden!

De 3e dag zijn we naar een andere lodge gegaan die op een eilandje in de rivier lag. Hier was het iets minder mooi, maar door alle stenen die in de rivier lagen had je hier een soort van wildwaterbaan waarin we leuk hebben gespeeld! De sterke stroming in combinatie met de vele rotsen die onder water liggen en door het bruine rivierwater niet zichtbaar zijn zorgde voor de nodige schaafplekken en wondjes, maar dat was het wel waard :-) Ook in dit kamp waren Hollanders. Een familie uit Tilburg komt ieder jaar een maand meehelpen in een kinderdagverblijf in Paramribo. Zij (en hun gidsen) waren zo gastvrij om ons te laten meedelen in hun avondmaaltijd, zouto-soep. Hierbij doe je naar wens ingredienten zoals kip, tauge, vermecelli en rijst in een kom en dit vul je aan met kippenbouillon. Erg lekker! Daarna mochten we ook nog mee op vogelspinnen-jacht met de familie en de gids en hebben we 4 van die gigantische beesten gevonden... Brr.. Sander is tijdens de jacht in z’n voet gestoken/gebeten door rode mieren en was er ’s nachts flink ziek van. De klieren in zijn keel en zijn oren zwollen op, maar de volgende dag zakte dat gelukkig weer weg en liep ook ons laatste jungle avontuur goed af :-)

En nu verder...
Vavond gaan we bij Wim & Nynke langs (dat Nederlandse stel) en we gaan met hun wat eten. We sluiten onze tijd in Suriname, en tevens in Zuid-Amerika, in stijl af door te overnachten in een hangmatje bij de Colakreek. Deze recreatieplek ligt in de buurt van het vliegveld, dus dan hoeven we er maandagochtend niet zo heel vroeg uit om onze vlucht van 07.15 uur naar Curacao te halen. Daar hebben we dan nog 2 dagen waarin we een bezoekje willen brengen aan Thea en haar hondjes en gaan nog even maximaal genieten van zon, zee en strand. Uiteraard gaan we ook nog ff flink feesten met onze oude huisgenootjes. Vanaf Curacao zullen we nog een keer verslag uitbrengen. Tot dan!

Wist-je-dat…
• onze laptop is gesneuveld?
• we nu dus weer old-skool in een internetcafe met irritante muis en toetsenbord zitten?
• er dus waarschijnlijk een boel typfouten in dit verslag zullen zitten?
• men in de supermarket op alle producten met een zwarte stift de prijs schrijft?
• de t.v.-reclames hier van belachelijk lage kwaliteit zijn?
• de foto’s te vinden zijn via http://bit.ly/xdvxsm ?